Lekcja.6. Szkic koncepcyjny. Zanim zaczniesz rysować.

Wszystko rozplanowane i przemyślane, czas poszukać dla tej „zawartości” jakiegoś fajnego opakowania. Innymi słowy czas na szkic. Co ważniejsze dla niektórych z was to będzie ostatni etap prac graficznych, bo po prostu taki szkic koncepcyjny jaki zaproponuje dziś wystarczy do wykonania ogrodu we własnym zakresie.
Szkic jest podstawą właściwego projektu. Projekt to właściwie rozwinięcie szkicu, nadanie mu profesjonalnej formy graficznej i dokonanie raczej kosmetycznych poprawek.
Aby szkicować nie trzeba umieć rysować. Ważne aby trzymać skalę, czyli cały czas pamiętać o realnych wymiarach i odległościach. Oczywiście ci którzy umieją rysować mają łatwiej bo takie rzeczy przychodzą im z automatu…
Szkic najłatwiej wykonać odręcznie. Możecie wówczas w bardzo krótkim czasie odwzorować wiele pomysłów i ich wariantów. Warto podejść do projektu w kilku wariatach, naszkicować je sobie, popatrzeć na nie, przemyśleć.


Od czego zacząć? Od decyzji w jakim stylu będzie nasz ogród. Podstawowe informacje o głównych stylach i praktyczne patenty na ich wykonie znajdziecie na tym blogu w cyku „zrób sobie sam”. Decyzja o wyborze stylu często narzuca drugą ważna decyzję o formie, czyli kształtach i liniach. Mamy trzy opcje do wyboru:

- geometryzacja
- swoboda, naturalność
- mix obu powyższych, co stosuje się najczęściej.

Geometryzacja – pasuje do stylu nowoczesnego albo stylizacji historyzycujących  np. renesansowych, barkowych, modernistycznych. Opiera się na liniach prostych, geometrycznych figurach i kształtach. Kompozycje geometryczną cechuje często rytmiczność, powtarzalność kształtów, wymiarów i wybranych rozwiązań. Dobór roślinny w kompozycjach geometrycznych jest wyzwaniem.

Swoboda – czyli przeciwieństwo geometryzacji, naśladowanie natury, gdzie rzadko spotyka się geometryzowanie. Przeważają  płynne, swobodne linie, wyraźny jest brak kątów prostych i przewaga asymetrii. Takie styl dobrze sprawdza się w dużych ogrodach, gdzie dominacja geometrycznej bryły budynku (prawie każdy budynek jest geometryczny) nie jest tak wyraźna, a także w stylizacjach naturalistycznych, romantycznych. Dobrym przykładem są tu ogrody orientalne np. japońskie i chińskie.

Ogród jednownętrzowy.

Mix swobody i geometryzacji – to trend przeważający w naszych ogrodach przydomowych, gdzie geometryzacja dotyczy głównie elementów mieszkalnych, architektonicznych i użytkowych, natomiast  linie swobodne są zarezerwowane dla części rekreacyjnej i ozdobnej. Stosuje się je głownie przy wyznaczaniu zarysu rabat i trawnika. Jest to rozwiązanie najprostsze, najpraktyczniejsze i przez to najczęściej stosowane.

Drugim ważnym aspektem jest forma przestrzenna ogrodu. Ogród może być wielownętrzowy lub jednownętrzowy. 

Ogród jednownętrzowy - to taki gdzie nie mamy żadnych wyraźnych podziałów, wyodrębnionych poszczególnych przestrzeni, oddzielonych stref. Ogród ma postać jednej wspólnej płaszczyzny. Najczęściej ogrody jednownętrzowe są małe. Projektując przestrzeń szukamy w tym wypadku jednego kształtu dla całości.

Ogród wielownętrzowy – ma postać złożoną z kilu połączonych ze sobą wnętrz. Wnętrza te mogą być połączone komunikacyjnie i widokowo. 

Ogród wielownętrzowy

Za przepierzenie służy najczęściej roślinność lub przegrody typu pergole, trejaże, panele. Wnętrza mogą wydzielone w różnym stopniu. Czasem tylko zaakcentowane kształtem rabaty, a czasem oddzielone od reszty wysokim ogrodzeniem np. przedogródek lub część gospodarcza od reszty ogrodu. Ogród wielownętrzowy jest typowy dla większych obiektów. Wnętrza pokrywają się najczęściej z przyjętym podziałem na strefy, czasem jednak stosuje się jeszcze podział w obrębie tej samej strefy np. wyodrębniając w strefie rekreacyjnej miejsce zabaw dla dzieci lub miejsce na ognisko. Projektując przestrzeń szukamy w tym wypadku kształtu wspólnego dla kilku składowych. Poratujemy niejako w 2 wymiarach: globalnym, gdzie poszukujemy zgrabnego kształtu dla całości i lokalnym, gdzie rozwiązujemy indywidualnie każde z wnętrz. Warto aby wymiar globalny i lokalny były spójne.

Ostatnim ważnym aspektem jest decyzja w zakresie punktu ciężkości w ogrodzie = kompozycji. Mamy do wyboru 3 drogi:

mix swobody i geometryzacji

 - jeden główny punkt ciężkości, czyli tzw. dominantę, wokół której zbudujemy cały projekt. Kształt i forma naszej dominanty będą nadrzędne wobec całego projektu. Innymi słowy całość dopasowujemy do jednego wybranego elementu. Najczęściej jest to budynek lub główny trawnik.

- brak punktu ciężkości – wówczas nie możemy faworyzować żadnego z elementów i wszystkie traktować równorzędnie. To bardzo trudne, zwłaszcza w ogrodach przydomowych, gdzie oczywistą dominantą jest dom. Tym sposobem łatwiej rozegrać poszczególne wnętrza ogrodu w ich obrębie.

- wiele punktów ciężkości – to sytuacja gdy mamy więcej niż jeden element wyraźnie dominujący nad całością np. budynek mieszkalny, altana, staw, okazałe drzewo. Punkty mogą być równorzędne lub jeden może pełnić rolę głównej dominanty. Kompozycje kształtujemy wówczas wokół naszych punktów ciężkości.

Gdy już podejmiemy decyzję co do stylu i formy naszego ogrodu czas zacząć szkic. Szkic wykonamy uwzględniając wszelkie założenia podziału funkcjonalnego. Oczywiście na etapie szkicowania dopuszcza się korektę założeń funkcjonalnych, niemniej jednak powinny być one nadrzędne dla podejmowanych później decyzji i tworzonych szkiców.